Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

"Ορεινό Ανθόμελο Ευρυτανίας"




Ήρθε το τέλος της μελισσοκομικής χρονιάς τους έτους 2010 στον Νομό Ευρυτανίας και ανήμερα της Παναγίας της Στάνας (8 Σεπτεμβρίου) στα Άγραφα Ευρυτανίας τελειώσαμε τον τρύγο στο περδικάκι, ρίγανη και γαλαζούλα μετά από μια εβδομαδα.





Το περδικάκι, αναφέρεται σε άλλα 2 μελισσοκομικά blog (kokkini-melissa.blogspot.com & trikalinos-meli.blogspot.com), είναι ένα φυτό πολύ γνωστό στους μελισσοκόμους της περιοχής μας.



Το περδικάκι έχει την συνήθεια να φύεται (ευδοκιμεί περισσότερο στην τούνδρα άνω των 1500 μέτρων) στο φαλακρό μέρος του βουνού πιο ψηλά απ’ όπου φύονται τα έλατα και να ανθίζει πρώτα πιο ψηλά στο βουνό και σιγά- σιγά σε χαμηλότερο υψόμετρο. Ανθίζει τέλη Ιουλίου μέχρι μέσα Αυγούστου. Η επιστημονική του ονομασία είναι satureja montana και πολλοί το μπερδεύουν με το thymus praecox Albus (άσπρο θυμάρι, white moss thyme/white creeping thyme) αλλά το θυμάρι έχει πιο στρογγυλά φύλλα, τα άνθη είναι σχεδόν όμοια σε όψη.

Η ρίγανη στα δικά μας βουνά είναι η origanum heracleoticum L. (greek oregano). Φέτος νομίζω είχε την τιμητική της, έβρεξε την κατάλληλη στιγμή τον Ιούνιο και τον Ιούλιο και έδωσε αρκετό νέκταρ.

Η γαλαζούλα (το blog kokkini-melissa.blogspot.com το αναφέρει ως «ρούδι» αλλα εμεις εδώ στην Ευρυτανία το λέμε γαλαζούλα) είναι ένα φυτό πάλι πολύ γνωστό και μεγάλου μελισσοκομικού ενδιαφέροντας στην Ευρυτανία ως προς την γύρη και το νέκταρ που προσφέρει τον Αύγουστο.





Ευδοκιμεί σε μεγάλα υψόμετρο με πολύ απόκρημνα βράχια και ξηρό κλίμα. Το επιστημονικό του όνομα είναι salvia clevelandii (“pozo blue”-alpine Cleveland-musk sage-blue sage), είναι όψιμο φασκόμηλο (αλισφακιά). {Δεν έχει καμία σχέση με το γαλάζιο αγκάθι που είναι επίσης μελισσοκομικό φυτό eryngium planum (blue sea holly)}










Όσον αφορά το μέλι που βγάλαμε? Ξεχωριστό όπως πάντα! «Ανώτερο απ το θυμάρι» όπως λένε οι πελάτες μας που το έχουν δοκιμάσει και ντόπιοι γνωστοί μας μελισσοκόμοι για τη γεύση του! Το μέλι από περδικάκι, ρίγανη και άλλα αγρια λούλουδια των βουνών φέτος είναι ανοιχτόχρωμο (σε σχέση με το μέλι ελατήσιο στην παρακάτω φωτογραφία), παχύρρευστο, τέλειο σε άρωμα (κατά την γνώμη μου ) και άριστη υφή στην γλώσσα!







Ο απολογισμός του τελευταίου τρύγου στον Νομό Ευρυτανίας ήταν γενικά μια μέτρια προς άσχημη (περισσότερο) χρονιά το 2010. Νομίζω ότι άκαρπες ήταν οι προσπάθειες μας να συντηρήσουμε τα μελίσσια δυνατά για τις επόμενες μελιτοεκκρίσεις και να βγάλουμε τις αναμενόμενες ποσότητες μελιού.
Όλα τα προβλήματα δημιουργήθηκαν λόγο έλλειψης βροχής τον Αύγουστο . Το περδικάκι άνθισε ψηλά στο βουνό αλλά όχι χαμηλά (κάτω φωτογραφία). Ευτυχώς μας έσωσε λίγο η ρίγανη και η γαλαζούλα.



Ο κισσός (hedera helix-english ivy) παρατηρήσαμε αυτή την εβδομάδα δεν άνοιξε καλά και εκεί που άνοιξε δεν δίνει τίποτα….μάταια τον ψάχνουν όμως όλων των ειδών εντόμων.



Περιμένουμε τα ρείκια (Ν. Αιτωλοακαρνανία) και τον πεύκο {δευτερο βάρεμα} (Ν. Εύβοια) για τις μεταφορές για να έχουν καλό ξεχειμώνιασμα και να συμπληρώσουμε το «χαμένο έδαφος» σε ποσότητες μελιού….γενίκα μια απαισιοδοξία επικρατεί όμως…..δεν έχει δώσει κανένα απ τα δυο καλά δείγματα λόγο έλλειψης βροχής (σε μερικά μέρη τα ρείκια άνοιξαν απ’ τις πολλές βροχές του Ιουλίου στα τέλη του μηνός).

Πιστεύω όμως τα δυνατά μελίσσια θα μας δώσουν κάτι. ………